تست غیر مخرب به روش بازرسی و آزمایش نمونه اشاره می کند بدون آسیب رساندن به نمونه، همچنین به نام تست غیر مخرب نامیده می شود. با توسعه علم و فناوری مدرن، لیزر، مادون قرمز، مایکروویو، کریستال مایع و سایر فن آوری ها در زمینه آزمایش های غیر مخرب مورد استفاده قرار گرفته است و تکنولوژی تست غیر مخرب معمولی سنتی به دلیل توسعه، روش های کاربردی را غنی شده است از تکنولوژی مدرن.
روش های تست غیر مخرب متعارف: تست اولتراسونیک (UT)، تست رادیوگرافی (RT)، تست ذرات مغناطیسی (MT)، تست نفوذپذیری (PT)، تست جریان جریان (ET).
تست نفوذ یک تکنیک تست غیر مخرب برای تشخیص نقص های باز کردن سطوح (یا قطعات) است. این تقریبا توسط شکل، اندازه، ساختار، ترکیب شیمیایی و جهت گیری نقص قطعات بازرسی محدود نمی شود و می تواند به طور گسترده ای در بازرسی کیفیت فن آوری های مختلف پردازش مانند فرآورده ها، ریخته گری و قطعات جوش داده شده، و همچنین فلزات استفاده شود ، سرامیک، شیشه، پلاستیک، و غیره، پودر متالورژی و سایر مواد ساخته شده از قطعاتبازرسی کیفیت
تست نفوذ به شدت تحت تاثیر زبری سطح جسم قرار می گیرد تا بازرسی شود و برای بازرسی مواد متخلخل و محصولات آنها مناسب نیست.
مزایای تست نفوذ و معایب
مزیت - فایده - سود - منفعت:
این می تواند ترک ها، انعطاف پذیری، انعطاف پذیری، پین هولس و نقص های دیگر را در باز کردن سطح مواد فلزی تشخیص دهد؛
می تواند محل، اندازه و شکل نقص را بر روی سطح قطعه کار بازرسی تعیین کند؛
بدون تجهیزات، بدون آب و برق، مناسب برای آزمایش در محل؛
بازرسی مستقل از هندسه قطعه کار و جهت گیری نقص است.
کمبود:
مناسب برای مواد متخلخل سست نیست
ناتوانی در تشخیص نقایص داخلی و سطح با سطوح باز نشده؛